در مطلب قبل، نحوۀ اثرگذاری تورم بر ارزشیابی توضیح داده شد. در این مطلب، نحوۀ محاسبۀ ارزش شرکتها توضیح داده میشود که به این منظور محاسبۀ ارزش شرکت از طریق جریان نقدی آزاد و سود اقتصادی توضیح داده میشود.
برای محاسبۀ ارزش شرکت لازم است در ابتدا چگونگی محاسبۀ ارزش فعلی خالص توضیح داده شود:
برای انجام محاسبات ارزشیابی لازم است تغییراتی در فرمول فوق صورت بگیرد و فرمول فوق به شکل زیر تبدیل شود:
در فرمول فوق به جای CF (جریان نقدی) از FCF (جریان نقد آزاد) استفاده میشود که به صورت زیر محاسبه میشود:
و همچنین به جای I (سرمایهگذاری اولیه) از IC (سرمایه به کار گرفته شده) استفاده شده است به این علت که بخش غیرعملیاتی را بتوان از عملیاتی جدا کرد و همینطور به ازای i (نرخ تنزیل) از WACC (مخارج سرمایهای) استفاده میشود زیرا وقتی از هزینۀ فرصت پول استفاده میشود به جای اینکه فقط بدهی لحاظ شود، حقوق صاحبان سهام نیز لحاظ میشود. فرمول NPV را میتوان به صورت زیر نیز بازنویسی کرد:
و بدین ترتیب برای محاسبۀ ارزش شرکت از طریق NPV میتوان به صورت فوق عمل کرد.
در صورتی که شرکتی چندین پروژه داشته باشد، چندین محصول تولید کند یا چند خط تولید داشته باشد، در این حالت ارزش شرکت برابر با سرمایهگذاری انجام شده به علاوۀ ارزش فعلی سودهای اقتصادی ایجاد شده خواهد بود که از طریق پروژههای مختلف بدست میآید و به صورت زیر محاسبه میشود:
رابطۀ سود اقتصادی با NPV
سود اقتصادی به معنای NPVهای محاسبه شده است. در رابطه با NPV، زمانی که NPV مثبت بدست میآید، پروژه سودآور است و از میان پروژهها نیز پروژهای که NPV مثبت بیشتری داشته باشد انتخاب میشود. در واقع NPV مثبت به این معناست که این پروژه ارزش مثبت ایجاد کرده است و ارزش آن، ارزش اقتصادی است و صرفاً سود اقتصادی مطرح نیست. بنابراین، برای اینکه ارزش شرکت را بتوان بدست آورد لازم است ارزش فعلی سودهای اقتصادی را محاسبه کرد که به این منظور میتوان سودهای اقتصادی را با متوسط هزینۀ سرمایه تنزیل کرد که به صورت زیر محاسبه میشود:
بنابراین روش محاسبۀ ارزش شرکت از طریق ارزش فعلی خالص و سود اقتصادی بنابر توضیحات فوق، مطرح شد. نکتۀ حائز اهمیت در مطلب فوق این است که FCF ریشه در سود اقتصادی دارد و نتیجۀ حاصل از FCF با سایر روشها یکسان و قابل اتکا است و به این ترتیب میتوان از این مورد برای محاسبات ارزشیابی استفاده کرد.