برای سنجش میزان موفقیت در یک سرمایه‌گذاری تنها بیان درصد سود و زیاد بدون در نظر گرفتن زمان، بی معنی خواهد بود. در حین برنامه‌ریزی برای دستیابی به یک سرمایه‌گذاری موفق حتما باید زمان را نیز در نظر گرفت. برای مثال کسب %۱۰ سود در بازۀ ۵ ساله ، یقیناٌ نمی‌تواند بازده معقولی باشد. اما همین میزان سود در طول بازۀ یک‌هفته‌ای، یا یک‌ماهه و حتی سه‌ماهه می‌تواند بازده خوبی باشد.
- به دورۀ زمانی کمتر از یک سال کوتاه‌مدت گفته می‌شود (برخی افراد نیز کمتر از دو سال را کوتاه‌مدت معرفی می‌کنند)؛
- میان‌مدت، معمولاً به دورۀ یک تا سه‌ساله یا یک تا پنج‌ساله گفته می‌شود که این تقسیم‌بندی بیشتر به نگرش شخص سرمایه‌گذار بستگی دارد؛
- بلندمدت نیز به زمانی فراتر از چارچوب زمانی فوق گفته می‌شود (بیشتر از سه یا پنج سال.)
در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاران بسیار بی صبر و کم‌تحمل شده‌اند. برای برخی سرمایه‌گذاران امروزه، کوتاه‌مدت تنها چند روز تعریف می‌شود، میان‌مدت به چند هفته گفته می‌شود و بلندمدت تنها یک ماه است. در سال‌های دور سرمایه‌گذاران اگر می‌خواستند غذا درست کنند، از چراغ خوراک‌پزی استفاده می‌کردند؛ اما این‌روزها از مایکروویو استفاده می‌کنند. این افراد در واقع معامله‌گر هستند نه سرمایه‌گذار. این افراد اگر در سهم خوبی وارد شوند، بلافاصله پس از رشد کوتاهی آن را می‌فروشند و به سراغ سهم دیگری می‌روند، به امید این که در کوتاه‌مدت باز هم سود کنند. در مقابل اگر در سهم دیگری وارد شوند و سهم شروع به کاهش قیمت کند، باز هم به‌سرعت آن را می‌فروشند تا با کمترین زیان از سهم خارج شوند و بخت خود را در سهم دیگری آزمایش کنند.
هنگامی که دربارۀ سرمایه‌گذاری در سهام صحبت می‌کنیم، چیزی به‌عنوان بازۀ زمانی سه‌ماهه وجود ندارد. بازار برای شناخت پتانسیل‌های هر سهم و واکنش به آن، نیازمند زمان است. در برخی موارد ممکن است سهم‌های با پتانسیل بسیار زیاد را ببینید که قیمت آنها نوسان بسیار محدودی دارد؛ چرا که بازار (یعنی میلیون‌ها انسان و برخی سرمایه‌گذاران حقوقی) هنوز به پتانسیل‌های این سهم پی نبرده است. در مقابل، در معامله‌گری شما با سرعت نسبتاً زیادی از یک سهم به سهم دیگری می‌روید. معمولاً معاملات در این شیوه بین چند روز تا چند هفته طول می‌کشد. البته اگر معامله‌ای که به آن وارد شده‌اید، مناسب ارزیابی شود و به نظر برسد که احتمال افزایش قیمت بیشتری دارد، ممکن است این سهم را برای دوره‌ی طولانی‌تری نیز نگهداری کنید. بااین‌حال بسیاری از معامله‌گران حرفه‌ای‌تر چون می‌دانند که احتمال اصلاح قیمت وجود دارد، ممکن است سریعاً سهم خود را بفروشند و پول خود را از خطر ایمن کنند.
اما عامل زمان برای سفته‌بازان چگونه است؟ معمولاً دیدگاه سفته‌بازان نیز کوتاه‌مدت است (یعنی کمتر از یک سال)؛ اما ممکن است بیشتر از این زمان نیز طول بکشد. اگر سفته‌بازان تمایل به سفته‌بازی با اختیار معاملات داشته باشند، معمولاً دورۀ معاملاتی آنها کوتاه‌مدت‌تر می‌شود، چراکه اختیار معاملات، دامنۀ زمانی معاملاتی محدودی دارد (حتی بلندمدت‌ترین اختیار معاملات موجود، عمری کمتر از دو سال دارند.) بااین‌حال سفته‌بازانی که با سهام به این کار اقدام می‌کنند و مثلاً سهام شرکت‌های با اندازۀ کوچک را می‌خرند، می‌توانند دامنه‌ی زمانی طولانی‌مدت‌تری را انتخاب کنند؛ چون سهام محدودیت زمانی خاصی ندارد. در نهایت تصمیم‌گیری برای خریدوفروش به خود افراد مربوط می‌شود.
