در مطالب قبلی، سرمایهگذاری رشدی و ارزشی توضیح داده شد. در این مطلب به توضیح سرمایهگذاری به روش GARP (Growth At A Reasonable Price) پرداخته میشود. سرمایهگذاری به روش GARP، ترکیبی از سرمایهگذاری به روش رشدی و ارزشی است.
سرمایهگذاران در روش GARP، به دنبال یافتن شرکتهایی با رشد درآمدی ثابت و بالاتر از سطح بازار هستند. هدف این نوع سرمایهگذاری، هدایت سرمایهگذاران به خرید سهام رشدی با P/E کم است.
این نوع سرمایهگذاری به افراد کمک میکند تا در بازار خرسی یا هنگام رکود در قیمت سهام، بازدهی بیش از سرمایهگذاران رشدی و پایینتر از سرمایهگذاران ارزشی داشته باشند.
معیار انتخاب سهام برای سرمایهگذاران به روش GARP، بررسی نسبت PEG است. نسبت PEG حاصل تقسیم P/E بر رشد درآمد مورد انتظار (g) است. این نوع از سرمایهگذاران به دنبال شرکتهایی با PEG برابر با عدد ۱ و یا کمتر از این عدد هستند که نشاندهندۀ همخوانی P/E با رشد درآمد پیشبینی شده است.
سرمایهگذاران GARP در مقابل سرمایهگذاران ارزشی
سرمایهگذاران ارزشی در تلاشاند تا سهام را با قیمت ارزان خریداری کنند به این علت که:
- شانس بیشتری برای بدست آوردن سود آتی خواهند داشت؛
- در صورتی که روند حرکت سهام طبق پیشبینی سرمایهگذار پیش نرود، ریسک کمتری برای از دست دادن سرمایه، مفروض خواهد بود.
سرمایهگذاران ارزشی، طبق فرضیۀ بازار کارا به خرید سهام نمیپردازند، زیرا فرضیۀ کارا بیان میکند که قیمت سهام نشاندهندۀ تمامی اطلاعات مورد نیاز میباشد و همواره در قیمت منصفانۀ خود در بازارهای سهام معامله میشود. در واقع سرمایهگذاران ارزشی معتقدند که میتوان سهامی را که بیش از حد یا کمتر از حد نسبت به قیمت فعلی بازار ارزشگذاری شدهاند را نیز انتخاب کرد. سرمایهگذاران ارزشی ممکن است برای تعیین ارزش ذاتی سهام از مدلهای تنزیل جریانهای نقدی استفاده کنند.
استراتژی GARP
یکی از سادهترین راههای استفاده از استراتژی GARP، سرمایهگذاری در صندوق شاخصی است. با استفاده از این استراتژی نیازی به تجزیه و تحلیل سهام و ایجاد سرمایهگذاری متناسب با معیارهای سرمایهگذاری GARP نیست.