سرمایه‌گذاری رشدی، سرمایه‌گذاری در سهام شرکتی است که پیش‌بینی می‌شود درآمدهای آن با نرخ بالاتری نسبت به میانگین بازار رشد کند و عملکرد بهتری نسبت به بازار داشته باشد. در این مطلب، به تعریف سهام رشدی و معیارهای انتخاب آن پرداخته می‌شود.
سهام رشدی متعلق به شرکت‌هایی است که معمولاً سود سهام پرداخت نمی‌کنند، زیرا ترجیح این شرکت‌ها این است که درآمد انباشته شده را مجدداً در پروژه‌های سرمایه‌ای، سرمایه‌گذاری نمایند. سهام رشدی نسبت به سهام درآمدی، ریسکی‌تر بوده و قابلیت تولید بازدهی بیشتر در بلندمدت برای سرمایه‌گذاران دارد. این نوع سرمایه‌گذاری برای افراد صبوری که می‌توانند تا رسیدن سهام مد نظر به روند صعودی صبر کنند، مناسب است. همچنین، سرمایه‌گذارانی که سرمایه کافی برای تحمل کاهش قیمت موقتی سهام خود را دارند نیز می‌توانند در این نوع سرمایه‌گذاری شرکت کنند.
معیارهای انتخاب سهام رشدی
۱. مقایسۀ رشد شرکت با رشد صنعت
یکی از معیارها، ارزیابی رشد سهم نسبت به شرکت‌های دیگر صنعت یا به صورت عمومی مقایسه با بازدهی شاخص سهام است. با مقایسۀ قیمت سهم با شاخص مناسب می‌توان به چالاکی یا کندی حرکت سهم نسبت به کل بازار پی برد. به عنوان مثال، اگر درآمد سالانۀ سهمی به طور متوسط 15 درصد رشد کند و این رشد برای سه سال یا بیشتر تکرار شود و در همین شرایط نرخ رشد درآمد صنعت 10 درصد باشد، شرکت مورد بررسی را می‌توان شرکت رشدی نامید.
۲. انتخاب شرکت با ویژگی‌های خاص
شرکت‌هایی با ویژگی‌های خاص معمولاً شرکت‌های سودآور هستند. از جمله ویژگی خاص شرکت‌ها که حائز اهمیت است می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
برند معتبر: شرکت‌هایی مانند کوکاکولا و مایکروسافت مثال‌هایی از برندهای معتبر هستند. کسب و کارهای معتبر و پر رونقی چون این دو شرکت، کار بسیار راحت‌تری در فروش محصول و سودآوری دارند؛ چرا که جایگاه تثبیت شده و شهرت عمومی این شرکت‌ها، توجه عموم را به خرید محصولات آن‌ها جلب می‌کند؛
موانع زیاد در ورود به صنعت: دولت‌های مرکزی برای بسیاری از صنایع مزایایی را در نظر می‌گیرند که ورود به این صنعت‌ها را تا حدودی دشوار می‌کند. این موانع ورود، حاشیۀ امنیت بالایی را برای شرکت‌هایی که تاکنون مستقر شده‌اند و به فعالیت مشغول‌اند، ایجاد می‌کند. به عنوان مثال، نیاز به سرمایۀ زیاد برای آغاز فعالیت یا وجود تکنولوژی خاص برای تولید محصول از جمله موانع ورود به صنعت به شمار می‌آیند؛
تحقیق و توسعه (R&D): شرکت‌هایی چون فایرز و مرک، سرمایۀ زیادی را صرف تحقیق و توسعه برای رسیدن به محصولات جدید می‌کنند. چنین شرکت‌هایی رشد سریعی داشته و محصولات مبتکرانه تولید می‌کنند که مشتریان وفادار خاص خود را خواهند داشت. برای یافتن این موضوع که کدام شرکت‌ها هزینۀ زیادی را صرف تحقیق و توسعه می‌کنند، می‌توان به صورت‌های مالی آن‌ها مراجعه کرد.
۳. بررسی موارد کلیدی بنیادی شرکت
موارد بنیادی، شامل جنبه‌های مالی و فنی شرکت چون ترازنامۀ شرکت، صورت سود و زیان، صورت جریان وجوه نقد و سایر داده‌های عملیاتی در کنار فاکتورهای خارجی مانند جایگاه شرکت در صنعت و چشم‌انداز اقتصادی است. مهم‌ترین موارد بنیادی به شرح زیر است:
فروش: مطلبوست که میزان فروش شرکت حداقل 10 درصد بیشتر از سال قبل باشد؛
سود خالص: سود خالص در شرایط ایده‌آل باید به میزان فروش و یا بیشتر از آن افزایش پیدا کند؛
بدهی: عامل فروپاشی بسیاری از شرکت‌ها افزایش میزان بدهی آن‌هاست بنابراین توجه به میزان بدهی شرکت از موارد مهم است.
در مطلب بعدی، سایر معیارهای انتخاب سهام رشدی توضیح داده خواهد شد.
