سرمایهگذاری در سهام درآمدی، به معنای سرمایهگذاری در سهامی است که جریان نقدی نسبتاً منظمی را از طریق پرداخت سود تقسیمی فراهم میکند. سهام درآمدی ممکن است پتانسیل رشد قیمتی چندانی نداشته باشد؛ اما این نوع از سهام به علت توانایی تقسیم سود مناسب، معمولاً مورد توجه سرمایهگذاران است. در ادامه به تشریح این نوع از سرمایهگذاری پرداخته میشود.
سرمایهگذاری درآمدی به علت بازده نسبتاً زیادی که با توجه به ریسک کم دارد، گزینۀ بسیار مناسبی برای افراد ریسکگریز است. سهام درآمدی معمولاً نرخ تقسیم سود بیشتری نسبت به متوسط بازار دارند و به این دلیل «سهام درآمدی» نامگذاری شدهاند. سرمایهگذاری درآمدی هم سود تقسیمی منظمی پرداخت میکند و هم امکان افزایش قیمت آن وجود دارد.
سرمایهگذاری درآمدی برای ۳ دسته از افراد مناسب است:
۱. افراد محافظهکار و تازهکار: سرمایهگذاران محافظهکار ترجیح میدهند ثروت خود را با سرعت آهسته اما مطمئن رشد دهند و در فواصل زمانی منظم سود تقسیمی دریافت کنند. سرمایهگذاران تازهکار نیز بهتر است فعالیت خود را با سهام درآمدی که جریانات نقدی نسبتاً ثابت و کم ریسک تولید میکنند، آغاز کنند.
۲. افراد بازنشسته: سرمایهگذاری در سهام درآمدی برای بازنشستگان به علت ریسکپذیری پایین ، و همچنین نیاز این افراد به وجه نقد در زندگی روزمره، مناسب است.
۳. سرمایهگذاران با تمایل به سرمایهگذاری مجدد سودهای تقسیمی: این نوع از سرمایهگذاری به علت پرداخت سود تقسیمی منظم، برای سرمایهگذارانی که قصد مرکب کردن سود خود را دارند، مناسب است.
مقایسۀ سرمایهگذاری رشدی و درآمدی
سرمایهگذاری رشدی، نوعی از سرمایهگذاری است که سود سرمایهای یا اصطلاحاً " Capital Gain" آن حائز اهمیت است. در این روش، پرداخت سود نقدی اهمیت ندارد. سهام رشدی مختص شرکتهایی است که در مرحلۀ رشد بوده و به بلوغ نرسیدهاند، به همین علت است که این شرکتها سود نقدی را در شرکت نگهداری کرده و از آن در جهت توسعۀ پروژههای شرکت استفاده میکنند. بنابراین، نگاه سرمایهگذار به این نوع سرمایهگذاری، بلندمدت است. این در حالی است که در سرمایهگذاری درآمدی، سود نقدی است که اهمیت ویژه دارد و شرکتهایی که سهام درآمدی دارند در مرحلۀ بلوغ خود بوده و درآمد آنها به ثبات رسیده است. به همین علت است که این شرکتها نیازی به نگهداری سود تولید شده در شرکت نداشته و آن را بین سهامداران تقسیم میکنند. نگاه سرمایهگذار به این نوع سرمایهگذاری، معمولاً کوتاه مدت است.