سود پرداختی یک معیار مهم برای سرمایه‌گذاری است. در مطلب قبلی، در مورد معیارهای ترکیبی ارزیابی عملکرد پرتفلیو توضیح داده شد. در این قسمت، اجزای تشکیل دهندۀ سود  پرداختی صندوق‌های سرمایه‌گذاری، توضیح داده خواهد شد.  

مجموع سود صندوق‌ها از طریق سه آیتم زیر محاسبه می‌شود:
۱- سود نقدی حاصل از مالکیت دارایی‌ها؛
۲- عایدات حاصل از فروش دارایی‌ها؛
۳- سود حاصل از تغییر قیمت دارایی‌های موجود.

 نمودار (۱)، موارد فوق را به صورت خلاصه نمایش می‌دهد. در ادامه به توضیح هریک از موارد فوق پرداخته می‌شود.

سود نقدی هر واحد سرمایه‌گذاری
سهام و اوراق بدهی که در دارایی‌های صندوق وجود دارند، سود نقدی ایجاد می‌کنند که در محاسبۀ بازده کل صندوق لحاظ می‌شود. برای ارزیابی توانایی صندوق‌ها در تولید سود نقدی، شاخصی تحت عنوان «نرخ بازده نقدی» به روش ذیل، محاسبه می‌شود.

عایدات حاصل از فروش دارایی‌ها
زمانی که صندوق‌ها دارایی‌های خود را بیش از بهای تمام شده به فروش می‌رسانند، سرمایۀ نقدی ایجاد می‌شود که در پایان دوره با توجه به تعداد واحدهای در اختیار سرمایه‌گذاران، به ایشان پرداخت می‌شود. عایدات حاصل از فروش دارایی‌ها در محاسبۀ ارزش خالص هر واحد صندوق لحاظ می‌شود.

سود حاصل از تغییر قیمت دارایی‌ها
در صورتی که قیمت دارایی‌های موجود در صندوق افزایش یابد، ارزش خالص هر واحد از صندوق نیز افزایش یافته و این موضوع منجر به افزایش بازده صندوق خواهد شد.

بازده کل یک صندوق به صورت زیر محاسبه می‌شود:

در این مطلب، به بررسی نحوۀ تولید سود توسط صندوق‌های سرمایه‌گذاری پرداخته شد. در مطالب بعدی، روش‌های مختلف توزیع سود صندوق‌ها مورد بررسی قرار خواهد گرفت.